MEDİNE-İ MÜNEVVERE
Esselâmü aleyküm ve rahmetullàhi ve berakâtühû!..
Bismilllâhir-rahmânir-rahîm.
Elhamdü lillâhi rabbil-àlemîn... Vel-àkibetü lil-müttakîn... Ves-salâtü ves-selâmü alâ seyyidinâ muhammedin ve âlihî ve sahbihî ecmaîn...
Muhterem kardeşler!..
Bazı acâib ve garâib hadiselere her zaman rast gelmekteyiz. Bunlar bize tuhaf gelir, "Olur mu, olmaz mı böyle şey?" gibilerden. Fakat insan düşünürse, insan kadar kıymetli ve güzel bir mahlûk yoktur. Yeryüzünde çok mahlûk var, fakat en güzeli insandır. İnsanın güzeli de, meleklerden de güzeldir!.. İnsanın kötüsü, kötülerin de kötüsüdür, şerdir.
Binâen aleyh, size geçen cumada Mekke'deki bir hadiseyi anlattım. Bugün de Medine-i Münevvere'yi size anlatmak isteyeceğim:
Medine-i Münevvere, bulunduğumuz topraklardan bir topraktır. Bir parçadır yani.. Fakat öyle topraktır ki, toprağı da şifadır, tozu da şifadır!.. Bu memleket, Medine-i Münevvere dediğimiz memleket...
Şöyle bir hadise anlatırlar müfessirler: Yemen'de bir hükümdar varmış, adına Tübbâ derlermiş. Çok kuvvetli askeri, idaresi varmış. Bu adamın aklına esmiş, Yemen'den çıkmış, ta Semerkand denilen Türkistan memleketlerine kadar gitmiş. Yaka, yıka, nasıl gittiyse... Büyük ordusuyla gidiyor. Semerkand'ı yıkmış ve yakmış. Sonra ordan geri dönmüş. Medine-i Münevvere'ye yolu uğramış. Medine-i Münevvere'yi de tahribe kasdettiği vakitte, yanındaki Benî Kureyzâ denilen memleketin alimlerinden iki tane alim, buna gitmişler demişler ki:
"--Hoş geldin, sefa geldin amma, bu memlekete elleşme! Çünkü bu memlekete ahir zaman peygamberi gelecek, dârül-hicrettir burası... Onun için, sana zararı dokunur bunun! Sen büyük kumandansın, yakıp yıkıp geldin buralara kadar amma, buraya elleşme!.. Senin mahvına sebep olur sonra burası." demişler.
"--Kim bu Peygamber-i ahir zaman?"
Cenâb-ı Hak, Tevrat'ta da Peygamberimiz'in evsafını beyan ettiği için, bildirmişler:
"--Şöyle bir peygamberdir, dini böyledir..." filan demişler.
"--Öyleyse, ben de ona iman ettim." demiş.
Tam, Peygamberimiz'den 700 sene evvel gelen bir adam!.. İman etmiş ve bir de mektup yazaraktan ev sahibine bırakmış.
"--Her kimin zamanında bu Peygamber gelirse, benim kendisine iman ettiğimi bu mektupla bildirsinler." demiş.
Yirmibirinci karın olaraktan, yani anadan anaya 21. evlât olaraktan Ebû Eyyûb-u Ensàrî Hazretleri'nin --burda yatan Eyyüb Sultan Hazretleri'nin-- eline gelmiş. Peygamberimiz evine misafir olduğu vakitte, o da Efendimiz SAS'e mektubu tevdi etmiş. Hayır dualar almışlar.
Bu zata İslâm âdâb u an'anesi bildirildiği gibi, işte hac farizası da bildirilmiş: "Müslümanlar, hac da ederler." denmiş. Bu adam ordan kalkmış, ordusuyla beraber Mekke-i Mükerreme'ye gelmiş. Mekke-i Mükerreme'de altıbin deve keserekten, Mekke halkına muavenette bulunmuş... Ve Kâbe üzerinde bugün gördüğümüz bir örtü var ya, o örtüyü ilk örten bu adam olmuş!.. Kâbe'nin ilk örtüsünü bu adam örtmüş.. Bugüne kadar da an'aneyle, o örtü geliyor işte...
Allah hepimizi affetsin... Tevfîkàt-ı samedâniyyesine mazhar etsin...
İmân ü İslâmiyet bambaşka bir şey! Servetle ölçülmez, kuvvetle ölçülmez!.. Şan u şerefle hiç ölçülmez... Ne fakirler, ne garipler, ne miskinler vardır ki, gönülleri nur ile doludur. İçlerindeki iman ateşi, aşkı, kâinatı ışıldatır.
Binâen aleyh, Medine-i Münevvere çok güzel bir memleket olmakla beraber, ulemanın ihtilafı olmuş, "Acaba Mekke mi efdaldir, Medine mi efdaldir?" diyerekten. Bazı ulemâ "Mekke efdaldir." demiş; bazı ulemâ da --İmam-ı Mâlik gibi-- "Medine efdaldir." demiş.
Mekke'de kılınan iki rekat namaz, yüzbin rekâtın sevabını alır. Yüzbin rekât!.. Medine-i Münevvere'de kılınan iki rekat namaz, bin ilâ onbin arasında sevap alır. Kudüs'te kılınan namaz ise, beşyüz rekât sevabı alır.
Bununla beraber, SAS Efendimiz buyuruyor ki:
(Türbetü ardunâ) "Bizim, bu yerimizin toprağı, (ve rîku bağdunâ) bazılarımızın ağzındaki tükrük, (yeşfi sakîmenâ) bizim hastalarımıza şifa verir, (bi izni rabbinâ) Allah-u Teàlâ'nın izniyle." Yâni, Medine-i Münevvere'nin toprağı bazı salih insanların tükrüğüyle beraber, yaralara sürüldüğü vakitte, yaralar şifa bulur.
Bu hal, yakın vakte kadar adet idi ki, Medine-i Münevvere'nin topraklarından, böyle ufak ufak keselere kor satarlar idi hacılara... Herkesin evinde bulunsun diyerekten...
Binâen aleyh, Medine-i Münevvere çok efdal bir yer olmakla beraber, Efendimiz SAS'in bulunduğu şebeke-i şerâfeti ihtiva eden Kubbe-i Hadrâ, Arş denilen yüksek makamdan da a'lâdır!.. Toprağı her şeyin üstündedir. Binâen aleyh, Medine-i Münevvere bu kadar güzel olmakla beraber, yine bir hadis-i şeriflerinde Deylemî Hazretleri rivayet eder ki;
(Terki dânikin min harâmillâh) "Haramdan bir danik miktarı bir şeyi terk etmek.." Danik diyerekten, iki kırat ağırlığındaki nesneye diyorlar. Her bir kırat, beş arpa ağırlığında olurmuş. İki kıratın ağırlığı on arpaya muadil ki, bizim bir kiraza değmez. Bir üzüme ve bir duta değmez. On arpa daha hafif gelir, üzüm ve kiraz daha ağır gelir.
Binâen aleyh, "Bu kadarcık bir şeyi terketmek, (efdalü) efdaldir, üstündür." Ne kadar? (Min semânîne elfe haccetin ba'de haccetil-islâm) Farz olan haccı yaptıktan sonra yapacağı binlerce, hatta seksen bin hacdan efdaldir bir haramın terki..."
Yalanla para kazananların, haramla para kazananların, rüşvetlerle para kazananların; efendim, ihtikârlarla para kazananların kulakları çınlasın!.. Binâen aleyh, haramı terk her şeyden efdal... Ama, çok kazanamayacaksın... Ne yapalım canım? Ayağını kapayacak kadar bir kulübe olsun kâfi!.. Karnını doyuracak bir parça ekmek olsun, kâfi... Çok şanlı şereflı yaşayacağına, Allah'ın rızasını kazanarak yaşamak her şeyden efdal!..
Veysel Karani Hazretleri'nin nesi vardı?.. Nesi vardı ama, bu gün efdal-ül beşer... Herkes hürmetle anıyor onu. Neden?.. Allah'ın rızasını kazanmak için, her şeysini feda etmiş; meczub bir hale gelmiş. Kendisine de hakim değil... Ê
Binâen aleyh, Allah-u Teàlâ cümlemizi afv ü mağfiret eylesin de, o güzel mukaddes makamlarda yapılan dualara, bizim dualarımızı da ilhak ederekten, bizi razı olduğu, hoşnud olduğu, sevdiği kulları arasına kabul buyursun...
Hayat ancak bu rızayı kazanmak içindir. Bu hayat bize verilmiştir ya, elli sene-yüz sene yaşarız. Fakat bunun sebebi, Hakk'ın rızasını kazanıp, rıza evi olan cennete girmek içindir. Bu evi kazanamaz, bu rızayı kazanamaz da, yazık olaraktan o cehennem evine düşülürse ki, ne büyük felaket, ne büyük acıdır.
Bunun yegâne sebebi günahlardır. Günahlar adamı gâvur etmez vâkıa; amma velâkin günahlar, insanları gâvurluğa doğru sürükler de, haberi bile olmaz. Sel geldiği vakitte, nasıl çörü çöpü önüne katıp da, sürükleyip götürüyor... İşte günahlar da insanları böyle sürükleyip götürür, küfrün içerisine sokar da, haberi bile olmaz. Hâlâ, "Ben müslümanım!" der.
Onun için küfür en büyük felaket!.. Beş tane felâketi var: Evvela, tevbe etmezse karısı boş olur. Yaptığı ibadetler de yoğa gider, boşa gider. Ne kadar ibadet yaptı, ne kadar hac yaptıysa hepsi boşa gider. İbadetler kaza olunmaz ama, tevbe ettikten sonra haccını tekrar yapması lâzım!
İkincisi, karısı kendisinden boş olur. "Ben boşamadım karıyı!" Yok, o fesh oldu. İnfisah diyorlar, mukavele fesh oldu artık. Ağzından çıkan o kelime-i küfürle, nikâh kendiliğinden fesh oldu. Karı senden ayrıdır artık! Karının yanına sokulamazsın, "Bu benim karımdır." diyemezsin artık!.. Geçti.
Tövbe edersen, taze bir nikâhla nikah-ı evvelin, evvelki nikahın üzerine 10 gümüş dirhem daha ziyade etmek üzre, yeni bir nikâh kıyılır.
Üçüncüsü: Tevbe etmezse kestiği de yenmez!.. Allah affetsin kusurlarımızı... Sonra eğer tevbe etmezse yine, ki tövbesi "Eşhedü en lâ ilâhe illallah" demekle olmaz diyor. Bunu demekle dönemez yine gâvurluktan... Ya?.. O dediği sözden, "Ben bundan tevbe ettim, yanlış yapmışım, rücû ettim bu sözden" diyecek. Nasıl ki, bir kâfir müslüman olurken, hemen "Eşhedü en lâ ilâhe illallah" demesi kâfî değil. Ya?.. "Ben, bütün batıl dinlerden rücu ettim." diyecek. "Bütün batıl dinlerden rücu ederek İslâm'a girdim." diyerekten kelime-i şehadeti getirecek. Bu da öyle yapacak.
"Eğer tevbe etmeden ölürse, bu sefer onun cenazesi de kılınmaz ve bir müslüman mezarlığına gömülmez." diyor. Hatta bir müslüman mezarlığına değil, hiç bir makbereye gömülmez, diyor. Hangi milletten olursa olsun. "Ne yahudi mezarlığına, ne hristiyan mezarlığına gömülmez." diyor. Ne felâket!..
Allah cümlemizi affetsin... İmanı sağlam, kavî olan ve her akşam tevbe istiğfar ile, tecdîd-i iman, tecdîd-i nikâh ederekten yatağına giren kullarından eylesin...
Cenab-ı Hakk'a daima tazarru ederek elini açıp, "Yâ Rab! Beni doğru yoldan ayırma!.. Beni nefsin, şeytanın yollarına saptırma!" de.
Şimdi, Medine-i Münevvere'den gördüğüm bir hadiseyi de arzedeyim size: Bir vakit namazında ön safa gittim. Ma'lûm, o ön saf, bizim Kànûnî Sultan Süleyman'ın yaptırdığı bir mihrabdır. Bir on metre, belki daha fazla camiyi genişletmiş. Oraya baktım, hep talebeler toplanmışlar. Kitapları ellerinde, ders çalışıyorlar. Gözüme çarptı; baktım, hep saatler sağ ellerinde...
Allah Allah, dedim. O gün soramadım hiç birisine... Ertesi gün yine gittim. Daha kalabalık bir cemaat... Baktım, saatleri yine hep sağ ellerinde!.. Birisine sordum:
"--Yâhu, herkes sol eline takarken siz niye sağ ellerinize taktınız, bu saatleri?.."
Dedi ki:
"--Peygamber SAS, sağı sevmez miydi?.. 'Sağ elinizle yeyin, sağ elinizle için, sağ elinizle alın, sağ elinizle verin!' diyen Peygamber değil mi?.. Kur'an'da da eshàbül-yemîn diyerekten Cenâb-ı Hak bunu medh etmiyor mu?.."
"--Evet..." dedim.
"--Biz de ondan dolayı sağ elimize taktık." dediler.
"--Pek güzel!.." dedim.
"--E, sen duymadın mı hoca efendi?.." dediler.
"--Neyi?.."
"--Cenâb-ı Peygamber, 'Ey mü'minler, siz yehud ve nasaraya uymayın!' demedi mi?.."
(Yâ eyyühellezîne âmenû lâ tettahızül-yehûde ven-nasàrâ evliyâ) "Ey iman edenler, yahudileri ve hristiyanları dost edinmeyin! Kim onlara uyarsa, o da onlardandır." demiyor mu Kur'an?.."
"--Evet, diyor."
"--Efendimiz SAS de :
(Yâ eyyühellezîne âmenû, hàlifül yehûd ven-nasàrâ) [Ey iman edenler, yahudilere ve hristiyanlara muhalefet edin!] demedi mi?.."
"--Dedi."
"--E öyleyse, onlar soluna takıyorsa, biz de sağımıza takarız." dedi. "Sonra, (gayril-mağdbi aleyhim veled-dàllîn) diye hergün okumuyor musunuz?.."
"--Okuyoruz."
"--E, sonra gayril-mağdbi kimdir? Gazab olunan yehud... Siz onlara neden uyacaksınız? Orda Allah'a, 'Yâ Rabbi onlardan etme bizi!' dediğimiz halde, onlara nasıl uyulur?" dedi.
Allah cümlemizi affetsin... Tevfîkàt-ı samedâniyyesine mazhar etsin...
Bakınız Kâbe çok güzel, yüzbin sevap var... Medine çok güzel, Peygamber-i ahir zaman orda yatıyor. Yediyüz sene evvel gelen Tübba bile ona iman etmiş. Allah hepimizi affetsin... Ona hàlisâne bir iman ile yaşayan, onun istediği İslâmiyet üzere yaşayan kullarından etsin cümlemizi...
Bismillàhir-rahmânir-rahîm...
Elhamdü lillâhi rabbil-alemîn... Vel-àkıbetü lil-müttakîn... Ves-salâtü ves-selâmü alâ seyyidinâ muhammedin ve âlihî ve sahbihî ecmaîn...
Lâ ilâhe illallàhul-halîmül-kerim... Sübhànallàhi rabbil-arşil-azîm... Elhamdü lillâhi rabbil-àlemin... Nes'elüke mûcibâti rahmetike... Ve azàimi mağfiretike.. Vel-ganîmete min külli birrin... Ves-selâmete min külli ismin... La teda'lenâ zenben illa gafarte... Velâ hemmen illâ ferracte... Velâ hàceten leke fîhâ rıdan, illâ kadayteha yâ erhamer-râhimîn... Yâ erhamer-râhimîn... Yâ erhamer-râhimîn...
Àciziz, zaîfiz, bîçâreyiz, günahkârız... Ama, ellerimizi sana açtık yâ Rabbî!.. Sen bizi mağfûrîn zümresine ilhak eyle yâ Rabbî!.. Sevdiğin ve razı olduğun kulların arasına da kabul eyle yâ Rabbî!..
El-fâtihah!..
........................
Esselamü aleyküm ve rahmetullah!..
8 Haziran 1979 Cuma